อักขระขอมเทียบภาษาไทย
บทความในวันนี้ ก็จะได้พามาเข้าสู่โหมดของการเรียนภาษาขอม กัน ซึ่งก็จะอธิบายเนื้อหาให้เกิดความเข้าใจแก่ผู้เริ่มเรียน ให้ได้รู้ขั้นตอนการเล่าเรียนกันไปเป็นลำดับ
ก่อนอื่น เราก็ต้องทำความเข้าใจว่า เรากำลังเรียนอักษรต่างภาษาซึ่งใช้หลักการเทียบเคียงกับภาษาไทย ซึ่งแน่นอนก่อนอื่น เราเองก็จะต้องทำความเข้าใจและจดจำว่า อักษรขอมนั้นสามารถเทียบได้เท่ากับอักษรไทยตัวใหนบ่าง จึงจำเป็นที่จะต้องใช้ความเพียรและต้องจดจำได้อย่างแม่นยำในทุกตัวอักษร ทั้งของไทยและของขอม ถ้านึกถึงสมัยเราเข้าเรียนตอนเด็กๆ ครูท่านก็จะให้เราเรียนรู้จัก ก.ไก่ ท่องจำและหัดเขียนไปที่ละตัวจนครบทุกตัวอักษร และเรียนรู้ถึงสระผสมให้เกิดเสียงและความหมาย แม้การเรียนเขียนอักษรขอมก็เช่นกัน เราเองก็ต้องหัดท่องจำและเขียนไปทีละตัว ให้เกิดความแม่นยำและชำนาญในทุกตัวอักษร จึงจะเริ่มเข้าสู่การผสมคำ ฉนั้นก็ขอแนะนำสำหรับผู้เริ่มเรียนใหม่ จงอย่าใจร้อน ขอให้ใช้ใจรักค่อยๆเขียนจดจำไปทีละตัว จนเกิดความชำนาญเด้อ ต่อจากนี้เราก็มาเริ่มเข้าสู่เนื้อหากันเลย
อักขระ แปลว่า ไม่รู้จักสิ้นอย่าง. ๑ ไม่เป็นของแข็งอย่าง๑
หมายถึงว่า ไม่หมดสิ้นไป ที่หมายความว่าเราจะใช้อักษรมากมายเท่าไร อักษรก็ยัง คงมีอยู่เท่าเดิม คือ ใช้ไม่รู้จักหมดสิ้นไปและไม่เป็นของแข็ง ที่จะใช้ในภาษานั้นยาก เหมือนหนึ่งเสียงและตัวหนังสือของชาติอื่น จะเอามาใช้ในภาษาอื่นจากภาษานั้นยาก เป็นของชาติไหนภาษาใหน ก็ใช้ได้ พอสมควรแก่ชาตินั้นภาษานั้น ไม่ขัดข้อง เพราะฉะนั้น เสียงก็ดี ตัวหนังสือก็ดี ชื่อว่าอักขระ แปลว่า ไม่รู้จักสิ้นอย่าง ๑ ไม่เป็นของแข็งอย่าง ๑.
อักขระขอม ที่ใช้จารในใบลานที่ใช้กันอยู่ในประเทศไทยจะมีอยู่ 2 แบบด้วยกัน คือ
๑ .อักษรขอมตัวบรรจง ส่วนมากจะใช้ในการจารพระธรรมคำสอนต่างๆ ที่เป็นพระธรรม พระวินัย พระสูตร เป็นต้น
๒ .อักขระขอมหวัดบันทึก ที่เป็นการจดจารตำราราหรือวิชชาคาถาในใบลาน เพื่อความรวดเร็วเรียกกันว่า อักษรเกษียณ
ลักษณะอักขระขอมที่นิยมจารลงในใบลานมีอยู่ 3 ลักษณะ 3 ส่วน คือ
ตัวอักขระขอม
ตัวเชิงของอักขระขอมทุกตัว
หนามเตย จะเป็นเครื่องหมายเขียนหยักไว้ข้างบนอักขระ จะมีอยู่บนอักขระ ๕ ตัว คือ ก ค ต ภ ศ
อักขระขอม มีอักษรตามบาลี ๔๑ ตัว
แบ่งเป็นสระ ๘ ตัว และพยัญชนะ ๓๓ ตัว
สระ คำว่า “สร” แปลว่า เป็นไปเอง คือออกเสียงได้ด้วยตัวเอง หรือยังพยัญชนะให้เป็นไป คือช่วยให้พยัญชนะออกเสียงได้เต็มเสียง สระทุกตัวสามารถที่จะออกเสียงเองได้ โดยไม่ต้องอาศัยพยัญชนะช่วยออกเสียง เป็นที่พึ่งพิงของพยัญชนะในด้านการออกเสียง เพราะลำพังตัวพยัญชนะเองมีเสียงเพียงครึ่งมาตราเท่านั้น ไม่สามารถที่จะออกเสียงได้เต็มที่ด้วยตัวเอง ต้องอาศัยสระช่วยในการออกเสียง
สระ ๘ ตัวสำหรับใช้นำหน้าคำ และออกเสียงได้ด้วยตนเอง (หรือเรียกว่าสระ ลอย )
อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ
รูปสระทั้งแปดตัวนี้จะใช้เขียนนำหน้าคำ ตัวอย่างเช่น อิ
อิติปิโสภะคะวา
สระ ๘ ตัว อีกแบบหนึ่ง ใช้สำหรับประกอบกับพยัญชนะทั่วๆไป และทำให้พยัญชนะออกเสียงได้
( หรือเรียกว่า สระจม)
อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ
ในจำนวนสระจมทั้งแปตัวนี้ ในการเขียนแบบภาษาบาลี จะไม่มีการเขียนรุปสระอะ เนื่องด้วย สระอะนั้นประกอบกับพยัญชนะทุกตัว ให้ออกเสียงเป็น อะ เช่น ก อ่านว่า กะ เป็นต้น
ส่วนสระตัวอื่นอีกเจ็ดตัวใช้ผสมกับพยัญชนะให้เกิดเสียงตัวอย่างเช่า อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
สระผสมอีกสองตัวคือ อิง และ อุง
พยัญชนะ
อักขระที่เหลือจากสระ ๓๓ตัว มี ก .ไก่ เป็นต้น และมี นิคหิต เป็นที่สุดชื่อ พยัญชนะ
คำว่าพยัญชนะ แปลว่า ทำเนื้อความให้ปรากฏ และเป็นนิสสิต คือต้องอาศัยสระจึงออกเสียงได้ โดยนัยนี้สระกับพยัญชนะต่างกัน สระแปลว่าเสียง ออกเสียงได้ตามลำพังตนเอง และทำพยัญชนะให้ออกเสียงได้ เรียกนิสสัย เป็นที่อาศัยของพยัญชนะ
พยัญชนะ ๓๓ ตัวนี้ จัดเป็นสองประเภท คือ ประเภทที่เกิดร่วมฐานกรณ์ เดียวกัน เ รียกว่า “พยัญชนะวรรค” และประเภทที่เกิดตามฐานกรณ์กัน เรียกว่า “พยัญชนะอวรรค”
พยัญชนะแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ
(๑) ปุพฺพาสยพฺยญฺชน คือพยัญชนะที่อาศัยสระข้างหน้าออกเสียง มีหนึ่งตัว คือ อํ
(นิคหิต)
(๒) ปราสยพฺยญฺชน คือพยัญชนะที่อาศัยสระข้างหลังออกเสียง มี ๓๒ ตัว คือ ก ข
ค ฆ ง, จ ฉ ช ฌ ญ, ฏ ฐ ฑ ฒ ณ, ต ถ ท ธ น, ป ผ พ ภ ม, ย ร ล ว ส ห ฬ
พยัญชนะวรรค แบ่งเป็น ๕ วรรค ในพยัญชนะห้าวรรคนี้ วรรคใดมีพยัญชนะตัวใดนำหน้า วรรคนั้นก็มีชื่อเรียกตามพยัญชนะตัวนั้น เช่น วรรคที่๑ มี กะ/ ก นำหน้าก็เรียก กะวรรค เป็นต้น พยัญชนะทั้ง๓๓ตัว แบ่งการเขียนเป็นสองแบบตามหน้าที่ คือ พยัญชนะตัวเต็ม และ พยัญชนะตัวเชิง
พยัญชนะตัวเต็มจะทำหน้าที่เป็นพยัญชนะตัวต้นของคำ พยัญชนะตัวเชิงนั้นเป็นเครื่องหมายแทนตัวอักษรที่เป็นตัวตาม พยัญชนะที่เป็นตัวสะกดจะเขียนไว้ข้างบนตัวเชิง ที่เป็นพยัญชนะตามนั้น (ถ้าเป็นการเขียนเป็นภาษาบาลี) เช่น ในการเขียนบาลี พุทธา พยัญชนะ ท ตัวนี้เป็นตัวสะกด จึงเขียนตัวเต็ม ส่วน ธ ตัวนี้เป็นตัวเชิงเพราะเป็นตัวตาม เป็นต้น
แต่ถ้าเป็นการเขียนเป็นภาษาไทย พยัญชนะตัวเชิง อาจเป็นตัวสะกด เช่า พยัญชนะ พยัญชนะ (ญ/ ญ) เป็นตัวสะกด เป็นต้น
พยัญชนะวรรค ๕ วรรค
ก ข ค ฆ ง เรียกว่า กะ วรรค
จ ฉ ช ฌ ญ เรียกว่า จะ วรรค
ฏ ฐ ฑ ฒ ณ เรียกว่า ฏะ วรรค
ต ถ ท ธ น เรียกว่า ตะ วรรค
ป ผ พ ภ ม เรียกว่า ปะ วรรค
พยัญชนะอวรรค๘ตัว คือ
ย ร ล ว พยัญชนะตัวเต็ม
ส ห ฬ อํ (นิคหิต) พยัญชนะตัวเต็ม
* พยัญชนะ อีกสองตัวที่ใช้เขียนในการผสมคำแบบประโยคคำพูด (ประยุคขึ้นมาใช้ให้เทียบเท่ากับพยัญชนะไทย ใช้ผสมเขียนแบบภาษาไทย )
ศ ษ ฟ พยัญชนะตัวเต็ม
ตัวเลขไทยที่เห็นจารในใบลาน
๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๐
๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๐
ณ ที่นี้ได้ย่นย่อเนื้อความมาจากตำรามหายันต์พันทาง นำมาแสดงพอเป็นสังเขป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น